Wat is het verschil tussen coaching en counseling?
Bij coaching werk je gericht aan een doel dat je voor ogen hebt. Het gaat vooral om een oplossing van jouw probleem door verandering van gedrag. Leren en doen staat centraal. Door het stellen van vragen en het inzetten van bepaalde technieken word je aan het denken gezet over jezelf en jouw mogelijkheden. Je wordt geprikkeld en uitgedaagd, waarbij essentieel is dat jezelf in beweging moet komen. Je wilt bijvoorbeeld makkelijker “nee” kunnen zeggen, zodat je minder over je grenzen gaat, maar je weet niet hoe je dat moet doen. Bij de coaching ga je hiermee oefenen én ga je met jouw nieuwe inzichten aan de slag in het dagelijks leven.
Bij coaching speelt het verleden niet zo’n belangrijke rol. Er wordt wel gekeken naar gedragspatronen en in welke mate deze belemmerend zijn in het bereiken van je doelen, maar er wordt niet gekeken naar het ontstaan daarvan.
Bij counseling wordt veel meer ingegaan op innerlijke drijfveren en emoties én hoe bepaalde patronen ontstaan zijn. Het gaat hierbij vaker over levensvraagstukken en emotionele problematiek. Rouwverwerking, stress, angsten zijn onderwerpen die meer geschikt zijn voor counseling. Bij dergelijke problemen hebben mensen vaak geen doel, geen idee welke kant ze op willen, behalve dat ze ervaren uit balans te zijn. Counseling is dus meer gericht op emotionele diepgang en zal meer op het verleden gericht zijn. Zo kan bij het verlies van een baan zoveel verdriet meespelen, dat vooruitkijken nog niet mogelijk is. Eerst moet er bijvoorbeeld aandacht besteden aan wat dit betekent voor jouw identiteit. Pas als je weet hoe je met deze rouwgevoelens om moet gaan, kan je verder.
Coaching en counseling lopen vaak door elkaar heen. Soms kan je tijdens een coachtraject merken dat het nodig is toch dieper op onderliggende overtuigingen en emoties in te gaan. Bij een counselingstraject is het ook belangrijk niet in het verleden te blijven, maar (op het moment dat je eraan toe bent) doelen te stellen voor de toekomst.