Stel je voor: je bent 52 en je krijgt een herseninfarct en een afasie (een taalstoornis). Je hebt een baan als manager, houdt van wielrennen, bridgen en hebt leuke relaties. Maar door de afasie kan je je werk niet meer oppakken, zijn je sociale contacten veranderd en is je rol als partner en vader veranderd. In mijn werk als afasietherapeut word ik veel geconfronteerd met de gevolgen die veroorzaakt worden door hersenletsel en afasie. Ik merk echter dat er niet altijd ruimte is binnen de reguliere setting van behandeling om aan al deze problemen voldoende aandacht te schenken. Afasie en hersenletsel in het algemeen is voor de rest van je leven, maar na de fase van behandeling, binnen de revalidatie of bij een praktijk is het leven oppakken niet makkelijk. Juist dan is de confrontatie zo groot…. Want dit is het nu, hier moet je het mee doen.
Dan is het fijn dat er iemand is waarmee je de problemen waar je tegen aan loopt samen kan bespreken (eventueel op een non-verbale manier) en je verder helpt.
Een schokkend voorbeeld over hoe de buitenwereld omgaat met mensen met een taalstoornis: een man die vertelde dat hij geen testament kon maken, omdat het spreken en begrijpen slecht was en de notaris niet zeker wist of hij wel begreep waar het over ging! Op zo’n moment kon ik als coach helpen: we zijn op zoek gegaan naar een notaris die de moeite nam om zich aan te passen aan de problematiek. Maar daarnaast ging ik ook met de cliënt in gesprek om het emotionele deel van de gebeurtenis een plek te geven. Want ervaren dat je niet serieus wordt genomen, elke keer weer, omdat je taal is aangedaan….. dat doet pijn. Een luisterend oor en iemand die je weer verder helpt bij het omgaan met dit verlies kan helpen.
Voor meer informatie klik hier.
#coaching #coachpraktijk-pit #NAH #afasie #notaris